Dia de ledicia

Despois das grande aventuras do coello que quería marchar para sempre, mais momentos de gran felicidade.

Unha das seccións con mais éxito do Faro e supoño que do resto de xornais, non está ben tratada nas edicións en internet: as esquelas. ¿Porqué este desprezo a esa gran canteira de redactores?

Non vos preocupedes, non pasa así en todo o mundo. En Cincinnati, o xornal The Enquirer, extende a sua inquisitiva actuación tamén á rede e publica estas bonitas esquelas.
En calquera caso prefiro estas outras que tamén publica e teñen fotos do finado ¡très chic!

Non hai sitio para vivir como na casa, pero para morrer...¡Cincinnati!

Remata Xaneiro

Hoxe, é o cumpreanos de Turuto e de Mateo, fago mal en poñer isto, porque non avisei do dos dous xémeos o día 10, pero bueno...

Hoxe tamen paso de novo ó anonimato e xa non aparecera o mes de xaneiro no encabezamento de cada entrada.

Sen nada que ver con todos eses eventos deixo aquí unha xoia do humor negro. Imaxes dun pequeno coello farto da vida. Son só unha mostra das imaxes dun libro, cando entredes na páxina premede "excerpts".

Por poñer algunha déixovos este exemplo do que ides atopar.

¡A este coello sóbralle paciencia e inxenio!

Vivir para ver

Alguén soñou co Roi dicindo que pensaba en alistarse. ¡E ten que pensar nos impedimentos para descartalo!
Nada, vivir para ver.

Hoxe, á mañá escoitei falar a este home.

Decatádevos que dixen que o escoitei falar, non que o vira. Porque non escoitei nin vin o tal Tom Selleck, ó que escoitei foi a Miguel Pernas. Hoxe coincidín con el no meu traballo.
É moi curioso que sendo el actor non atopara fotos súas na rede. Tampouco busquei moito, todo hai que dicilo.

Non me pasou coma cando falei con Josele, que parecía parvo, (Eu, non Josele) pero fíxome gracia oirlle a voz. Xusto despois estiven con outro actor de doblaxe. Recentemente fixo as campañas publicitarias de "la Caixa" de Pensions en Galego. Terían unha reunión por alí, ou casualidades.

Remato o capitulo de hoxe cunha ligazón que non teño idea do que vos parecerá. Requiro o voso comentario, coa crítica dos que teñan idea.


É a páxina de flickr dunha rapaza de xapón, Tamjpn. Aterrei nela surfeando e gustáronme as fotos.

Na páxina dunha amiga súa atopei esta foto de Estocolmo. Esta outra rapaza percorreou boa parte do mundo. !Viaxa coma se fora da familia do Dani!
Decatádevos de que o coello é un autocolante, non viña no sinal orixinal.

Erro desafortunado

Pois si, foi un erro no facer o servizo militar obrigatorio.

Ultimamente lin na rede que Mr. Ansar suprimiuno cando xa lle ía tocar a un fillo seu. Non o sei, e a verdade é que carece de importancia, alomenos para mín. O caso é que entre inutiles e obxectores aquí pouca xente fixo a mili (refírome ós que sei que algunha vez entrades aquí). Incluso o meu irmán librouse por "exceso e cupo". O seu foi o derradeiro ano, se lle tocara hoxe...

Ben, o que tentaba diciros, é que foi un erro.

Si, foi un erro non ingresar no exercito. Coñeces mundo, tes tema de conversas interminables para o resto da túa vida e abríanse grandes oportunidades de enriquecimento persoal.

Si, non estou de coña, enriquecimento persoal, porque ollade o que pasou o pasado ano no exército británico.

A verdade, é moi comprensible que colapsaran a súa rede vendo o tal video.

Pero se pensades que é cousa dos británicos que sempre foron un pouco raros (podedes preguntarlle ó Dani ou ó Turuto se o dubidades) pois non. Tamen o exercito noruegués ten o seu video, pero eles crearon a súa propia letra para o coñecido tema Kosovo con música dos Beach Boys.

Asaltanme dúas preguntas:

1.- ¿Que agarda Bono para facer un video ca cabra? Non estou falando de U2 e propoño algún tema de Rocío Jurado ou da Pantoja.

2.- ¿Esto é o que fan ós soldados cando van en misión humanitaria?

Serbian Fighter

Na comunidade do navegador Opera hai un ghicho chamado Serbian Fighter. O nome dá un pouco de noxo, pero esquecendo a persoaxe, ten uns albumes de fotos bastante curiosos.

A maiores das tipicas galerías de mulleres,ou fotos dos seus amigos (que medo) atopanse pequenas xoias, coma esta colección de bonecos que parecen os de Kenny de SouthPark.

Tamén lembra a Matrix misturado cos sistemas operativos de código aberto.

¡Agholá vos ghuste, meus!

Nome noxento

A canle CUATROº, ten un programa chamado "6 PACK".

¿Pagáronlle a alguén por ese nome?

¿Cal é a mensaxe que pretenden transmitir con ese nome?

Só vin unha vez o programa, meteron a un rapaz, agochado nunha maleta no maleteiro dun autobus para ir non sei onde.

Non sei que tal está, porque co pouco que vin non me enganchou, pero tampouco vou dicir que sexa tan merdento como penso que é o seu nome.

Dito isto, vou poñer unha ligazón a un video do programa.

Incongruencia, diredes.

Non, xa digo que non o coñezo case nada pero este video, que igual coñecedes, é moi bo.

Unha incursión na lobrega cova onde os piratas teñen a súa gorida.

¡Treme, Teddy!

Mais Kevin

Se disfrutachedes co video de Kevin Smith que Turuto deixou no Hidrocube, estaredes ledos de que atopara isto .

contador

Xa que algúns non tendes sangue e nunca dicides nada, puxen este contador que hai ó fondo da páxina.

Non vale para moito, porque só conta cada actualización da páxina e non da mais información, pero para empezar terá que valer. Sirveme para saber si é verdade que alguén entra ou estou a escribir para Jandrix (agradecense moito os comentarios, meu). A verdade é que o meu blog chámase "Apocalipse do porco", e o de Jandrix "Aportacións" e podedes atopalo ó final de cada post que eu fago.

As mais das veces as entradas do contador serán miñas, porque cada vez que fago un post entro un par de veces para mirar como queda e ir correxindo. Xa digo que haberá que buscar outro mellor. Se alguén coñece algún bo, que avise.

¡E me aprenda a usalo, se fai favor!

¡¡Modificación!!

Xa lle copiei o contador o contador ó blog de Hidrocube. O novo é moito mais discreto e dame unha pouca mais de información.

A casa do Kevin

Hai uns días podiamos ver en Hidrocube imaxes de Kevin smith falando en público.

Moi recomendable, botaredes unhas gargalladas.

Ben, pois esta é unha foto do seu lugar de traballo. Ainda que se non mo din nunca o pensaría. Os famosos creadores teñen todo revolto igual ca nós. E ademais é "tecnosexual" coma Roi (ou eu mesmo ¿para qué negalo?) E... ¿non terá unha muller este home? ¿Pode ter todo así sen que lle digan nada?

Pero non, a pesar do que poidades pensar, non estiven na súa casa.

Saqueina do seu Blog. My boring-ass life, tamen coñecida como Silent Bob speaks.

Ainda non o vin a fondo, pero nunha ollada xa vin un par de ofertas de cousas asinadas por Kevin. ¡E falaba Melo dun blog comercial!

Haberá que miralo ven antes de dar unha opinión definitiva.

¡É ABONDO!

Xa é abondo.

Non podemos aturar isto mais.

Eses PIRATAS estan destruindo a cultura.

¿Non se decata a xente que ese tipo de actitude é o que pode impedir a aparición de novas xeracións de artistas?

¿Canto tempo mais teremos que quedar mirando este abuso?

O nome do que fan é moi sinxelo: ROUBAR.

Espertade dunha vez, non deixedes que esta xente sen escrupulos acabe ca cultura.

Ollade un exemplo do que son capaces.

E ainda pretenden arranxalo. ¡É incrible!

¿Onde está a Xustiza?

¿Ninguén vai parar ós Teddy-boys?

¿Por qué?

É unha pregunta con moita tradición.

Mesmo lembro unha canción de Bronsky Beat chamada why?.

Non se trata diso, non pregunto pola vida, o universo e todo o demais.

É mais sinxelo, ¿Porqué escribo este blog?

¿Será para me entreter?

¿Será porque quero ser gracioso?

¿Será para que os amigos saiban de mín?

¿Non terei outra cousa que facer?

Pois non.

Non é nada diso.

O motivo de que escriba o blog é algo que convirte as cousas nun exito as mais das veces.

Fago isto...





PORQUE É GRATIS.

E logo, ¿que pensábades? ¿Acaso aquí non triunfa todo o que é gratis?

Pois iso.

P C

As iniciais de Paramount Comedy.
Hai anos, cando nos dician que acabaríamos pagando para ver televisión eu soría mentras pensaba: "pagarás tí, parvo". Anos despois, tras unha campaña conxunta dos programadores de toda-las canles, hei recoñecer que, para poder a televisión cando te peta sen ter que ver unha programación as mais das veces apodrecida, a mellor opción é pagar. Habería outras opcións, pero hai tempo que descartei a loita armada.(Prometo ver la alegría/Escarmentar de la experiencia/Pero nunca, nunca mas/Usar la violencia)

Entre as canles de pago, unha das miñas favoritas é Paramount Comedy, que ven sendo a mellor canteira para cómicos en España.
Dentro desta canle destaca o cuarteto de Albacete: Joaquín Reyes, Ernesto Sevilla, Raúl Cimas e Chape. Os catro son coñecidos desde antes de se dar a coñecer.
Tres de eles cometeron o mesmo erro que algúns que eu coñezo de estudar Belas Artes, o último cometeu outro erro habitual, é profesor de educación física. (Non debía haber mais carreiras).
Dentro do programa La Hora Chanante, gran exito da canle e tamén de internet aparecen as persoaxes de Capitán Sevilla e Centurión Chape, podedes coñecer a súa viril amizade aquí.
E xa rematando este espacio de publicidade gratuíta deixovos unha última ligazón, dubidei poñela, pero espero que non a vexades en horario para nenos.

A imaxe é Joaquín Reyes debuxado por el mesmo.

o libro

Sempre me gustou esta simulación de libro feito no ordenador. Supoño que moitos xa o coñeciades.


Podedes ver como funciona e se fixo nesta web e alí está unha versión descargable do curriculo do artista neste libro. (podedes ollalo co navegador, e xa postos cambiadevos ó Firefox se ainda non o usades) é abraiante, sobre todo o proceso da creación. Non sei se hai mais arte ou mais matemática, o que ten seguro é moito choio.

Boas Novas

Non todo van ser malas novas.

Compensando o relato do Roi aqui deixo o evanxelio, a boa nova (na que tamén hai un apocalipse, non esquezamos)

Xa se lanzaron ó ciberespacio os rapaces de Banda Deseñada (Vigo) Eva e Melo han dar guerra a domicilio, non só na súa tenda do Calvario.


Decatádevos que a foto Google está ó reves que o plano. Porque o plano o fixo á ida e a foto á volta. Que é un satélite moi viaxeiro. O punto vermello tíveno que poñer eu.



Outra boa nova:

Segundo o batería de Manos de Topo, o inesquecible, inesgotable, inestable e inestimable Rafael, seguramente estean na cidade olívica (que bonito, parezo o dos deportes da Galega) en maio, en data e local sen confirmar.
Poderemos ver a Rafael, esta vez sen chapeu e aporreando a batería.
deixovos unha foto dos tales ghichos.

Crónica dunha ostia cantada.

Mándame Roi a crónica do que ocorreu o outro día, ata o título me manda. Así da gusto, xa co traballo feito. ¡Que ben aprendidos vos teño! Aí vai.

Pois fodido, como vou a estar? unha ostia en moto sempre te deixa feito polvo, dóeche ata o escroto, e por riba topo cun "Farruquito" calquera, ¿como coño podes deixar a un tio tirado e non parar?.

O caso é que as lesións foron poucas, para o que me podía pasar, iría a uns 40 ou 50 Km/h pola avenida de Samil sentido Bouzas e farruqito baixaba pola avenida de Europa, na rotonda coincidimos...e de que xeito. Eu xa estaba no medio da rotonda, o "Farruquito" decidíu continuar, e se non decido tirarme métome dentro do Todoterreo.

Logo perdín o senso, non é que teña moito, pero quedéi sen na, nin o amable rapaz que me axudóu a levantarme, nen a señora que berraba, "¡¡Volviches nacer neniño!!" , me colleron cando me desmaiéi. Ou eso deduzo, polo chichón que teño na cabeza.

E acordei como se dormira unha noite enteira e tivese soñado o accidente, pero o abrir os ollos, de soño nada, seguía berrando a "maruja" pero esta vez cos Policias e co ambulanciero, un home moi tranquilo ó que xa tivera ocasión de coñecer na miña anterior ostia co Clio Branco, Neste momento alguén me pregunta se estou ben, e como bo galego que son respostei cunha nova pregunta: ¿ti que opinas?

No houbo resposta, polo que reparei por primeira vez nos meus danos físicos, porque a cousa parecía importante, pero só me doía un pe e notaba a cara inflamada, pero non sei por qué non me asustéi, se cadra estóu madurando e non me din conta. O resto foi como en Hospital Central pero en cutre.

En Resumo: 2 escordamentos no pe dereito e unha contusión nun ollo que podedes ver no post adicado.

Conclusión: Hai que ter coidado ca Burra.

Supoño co da ostia cantada irá polo do Farruquito. Teño que dicir que non pensara, ca foto, que fora para tanto. Teremos que darlle a razón ó Jandrix e pasar o peto para xuntar cartos, pero en vez de para o Domund, para un casco integral para o rapaz.

A Yenka

Esquerda, esquerda,

dereita, dereita,

adiante, atrás,

un, dous, tres.

Esta fin de semán estivemos en Ourense. Alí, ca conexión roubada o veciño non puiden subir a foto do pobre rapaz que se mancara na moto e deixeino como borrador. Hoxe, ó publicalo apareceu cando o creara, antes que o post anterior a este.

Se o queredes leer bailade a Yenka e ide abaixo.

Aproveito, de paso esta viaxe para facervos notar duas ligazóns a paxinas nas que os seus autores publican tiras de banda deseñada. Ós fans da banda deseñada non lles estou a descubrir nada, pero...mellor que sobre e non que falte.

Santa Teresa Rave Party

¿Sabiades que santa Teresa de Ávila morreu na noite do 4 ó 15 de outubro de 1582?

Bueno, ¿non notades nada raro?

Xa sei que as festas dance son longas, que unha noite no muiño, unha noite non é nada, pero...
¡morrendo na noite do 4 ó 15! E non me trabuquei ó escribir os días.


Bueno, algún feito importante podía suceder nesa noite, na que houbo un troco moi relevante. O día 15 de outubro do ano 1582 cambiouse o calendario Xuliano polo Gregoriano.

Se cadra non o veremos, pero o ano 2100 non vai ser bisesto. Os multiplos de cen que non son múltiplos de 400 non son bisestos ¿algún o sabía? Eu non.

Esa é a diferencia entre o calendario que implantou Xulio César e ó que lle puxo nome o papa Gregorio XIII (parecido ó que fixo Américo Vespucio con América, o mundo é dos oportunistas).

Non sexamos inxustos, Gregorio XIII tamen fixo isto.

O caso é que para axustar o desfase entre a rotación anual solar (365,242190 días) e a do calendario Xuliano (365,25 días) quitou 10 días o bó do Gregorio.

Outra curiosidade:

Rusia adoptou este calendario despois da revolución de 1917, a revolución de Outubro ¡tivo lugar en Novembro!

Un home maltratado

O Aser mandoume un correo. Reproduzo aquí mais ou menos o que mandou:

Xa se vía vir. As discusións maritais cada día eran mais fortes e claro...tiña que pasar.



Bueno, francamente todo isto é unha mentira. O rapaz ostiouse ca moto.


¡¡Paberse matao!!

Non foi grave alén do ollo mallado e un par de escordamentos no pe.

Ou alomenos é o que nos di Aser.

¡Roi, unhas declaracións para o tomate!

Ligazóns/reflexións

Primero:

Atopo no Vieiros un comentario sobor das eleccións portuguesas e atopo unha ligazón a unha páxina portuguesa que me gustou.

Dende un planteamento moi diferente, lembroume algo da casa. Pero sen optar por ningún, ou contra ningún, habería que dicir.

Segundo:

Entrando no sempre recomendable Hidrocube atopo que volta Humor Amarillo.

Pregunto:

a)¿volta por demanda popular?
b)¿provocase a nostalxia na rede unha vez adquiridos os dereitos por CUATROº?
c)¿Unha mestura das dúas?
d)¿ningunha das anteriores?

Despois de ver isto pregunto mais: ¿teño xa superado o suspenso da oposición ou ainda soño con exames test?

Para os que non queirades esperar por 4 (¿decatástesvos que o catro e o $ estan na mesma tecla? estes de SOGECABLE...)
Decía... para os que non queiran esperar por 4 un adianto.

Automatic translator / Traidor automático

Veño de entrar no myspace de manos de topo e atopei isto:

Hey guys, I heard about you from Noelia. I think your music is excellent (although I can't understand the lyrics!!!) My friends are in a band called Henry Sails and they would really love to play a gig with you in Barcelona and then get you guys to play in Dublin. What do you think? It should be a good oportunity for both bands.
***

Poderíase traducir (mais ou menos) así:

Ola rapaces, oín falar de vos a Noelia. Penso que a vosa música é moi boa (¡¡¡ainda que non entendo as letras!!!) Os meus amigos teñen unha banda chamada Henry Sails i encantaríalles facer un concerto convosco en Barcelona e despois levarvos para tocar en Dublín. ¿Que vos parece? Seica sería unha boa oportunidade para as dúas bandas.

Ben, o ghicho utilizou un traductor automático para pasalo ó castelán. Supoño que tentaba que o entenderan mellor:

Hey los individuos, oí hablar usted de Noelia. Pienso que su música es excelente (aunque no puedo entender las líricas!!!) Mis amigos están en una venda llamada Henry Sails y realmente amarían jugar un gig con usted en Barcelona y después conseguirle individuos jugar en Dublín. ¿Qué usted piensa? Debe ser un buen oportunity para ambas vendas.

Está claro que é automático (igual que o corretor de Ana Rosa Quintana), pero chamalo traductor e bastante xeneroso.

¿Como é de grande a venda esa na que se enredaron os seus amigos?

O gig debe ser un xogo para homosexuais ¿non?

¿Entederá o ghicho este as prosaicas?

Estou esperando ter un oportunity para probar este traduttore/traditore.

Por certo, xa probei o texto no babelfish e...CULPABLE. O resultado é igual.

Facede a proba vos mesmos aquí

Por certo...¿Sabiades que babelfish debe o seu nome ó libro "Guia do autoestopista galáctico" de Douglas Adams? Este é un libro de culto da Ciencia Ficción e do humor inglés. Outro día fálovos mais do libro se queredes.

¿Alguen sabe onde?

Collin estas imaxes hai algún tempo, pero non lembro onde.

Ainda así vounas poñer porque están ben.

Se algún as recoñece, que avise.

Por certo, Mariquita consume combustibles fósiles sen parar. ¡Unha hora bota na ducha!

Galeria do coleccionista

Non podo quedar contento con este post porque van dicir que son coma os políticos, que traballo para a galería.
Son fotos da cea de Reis.
Na primeira foto, de esquerda a dereita: Aser, Talonso, Jandrix e Patri.

Na segunda Roi, Rafa, a outra Patri e Dani.
Ben se ve que non nos faltou de beber. Abofé.







E na derradeira só falto eu.

Dente azul

Din dos libros que son moi ciumentos. Cando deixas que un libro teu marche con alguén, é doado que non volte ó teu poder.

Arestora, esto mesmo debe decirse dos CD, ¿alguén bota en falta algún na sua casa?

Se cadra víchedes na televisión o anuncio ese no que a roupa vai parar a unha secadora. O mesmo parece que pasa cos libros e mais cos CD.

O que xa é mais raro é perder os dentes.

Tamén é raro ter un dente azul, ¿ou non?

Jandrix ten un dente azul. Será pola profesión.

O caso é que o ten, pero o ten lonxe. Ainda que o dente xa estivera tres veces en Vigo dende que marchou da súa casa, agora mesmo está en A Coruña. Hei confesalo, o teño eu. Non quero quedar co dente, pero xa sabedes que non son doados de arrincar. Tentareino a proxima vez cunha porta. O método tradicional, xa sabedes. O caso é que só con que fora á do dentista estaría arranxado.

Francamente, é por facerlle un favor, ¡se non lle cabe no seu cuarto!
Como seguro que o toma polo que non é vou ter que llo devolver.

Agora xa o sabedes todos.



Por certo: Se algún ten algo que decir, que non o pense tanto e que deixe a súa aportación, ¡que non hai que rexistrarse!

Si que vos pido que deixedes o nome para saber quen escribe a mensaxe.

Porque...estades aí ¿non?

¡ECO!


¡ECO!

Grandes estrelas

Ese Gran, Gran home. Ese

A R T I S T A

Ninguén o diría. Desmostrase que é mellor ter fe nun mesmo que agardar polos demais.

¿Lembrades o estupendo programa Tarde Taina? Eses seráns na telegaita, quen podía agardar que dun programa coma ese saira un artista multimedia.

E anos despois aquí o vedes e nesta foto de arriba tocando na Iguana.

Francamente aquí hai algo que se pode chamar como se queira, pero o verdadeiro nome é envexa.

Ninguén o diría e velaí está.

Por certo, que na batería é o seu irmán. ¿Onde quedou Feluco?

Revoltallo

Pero non de músicas.

Quedara en poñer mais fotografías e velaquí as tendes.

O primeiro é o xudeiño, que aínda non aparecera, e claro, non estaba ben. Véselle algo mal, pero non esta retocada a foto, é porque o rapaz é moi nervioso.

A outra é Emma, un primeiro plano estimulante.
Estimulante polo café, digo.

Cambiando de tema, houbo unha aportación que fixo Alberto e penso que igual non vos decatastes.
Aquí vo-la repito:
"turuto dijo...

propongo un concursito de esos que hacias antes, juanito.
tu sabes la respuesta asi que no vale
a ver si alguien conoce la identidad de esa figura desenfocada que esta situada a la diestra de nuestro señor

(joder que engima mas religioso me ha quedado, sera porque acabo de leer el codigo da vinci, o porque nuestro señor me recuerda a camilo sesto???)"

Aí queda iso. Non me desagrada o do tema relixioso, ademais, apocalipse quere dicir revelación. Todo eso e moito mais xuntase nesta espectacular adiviña. Ainda mais doada que as miñas. Estamos a falar, por se non vos decatarades, da fot que hai na cabeceira, arriba á dereita.

Por certo, o de Camilo Sesto é pista, claro.

E, xa para rematar propoñovos unha ligazón de interese, a obra social dos asf propón a segunda edición do concurso de fotografía anecdótica.

Sacade a cámara do armario e abride os ollos. No voso camiño diario está a fotografía premiada de este ano.

Como xa notaríades que non tiven moito tempo para escribir esta semán xuntei o traballo e mais deixei tarefa para a casa. Veña, xa estades facendo fotos, que poño nota.

clic.

Rei do frango

Onte, coma xa quedaba avisado, foi a cea no rei do frango.

Quedamos apampanados co cartaz que había antes de chegar, na porta do clube Mamba negra.

A foto non era esta mesma, era da escea pero ca serpe amarela colgada no pescozo.

Poño esta porque parece ser que a Salma Hayek tenlle medo as serpes e non quixera amolala sen necesidade.

Sacamos fotos durante a cea, pero xa haberá tempo de deixalas aquí.

Por certo, non pensedes que fomos ó mamba negra, porque nós preferimos clubes do tipo de La Iguana, que a música é mellor e as copas mais baratas. Mais tampouco estivemos na Iguana esa noite, rematou moito antes, tras unha copiña no CHOCO.

Nova face

¡Moitas grazas, Alberto!

Hai que estar contento de ter amigos con mais habilidades que un mesmo, especialmente cando son tan xenerosos coma o meu amigo Alberto.

Xa vos decataríades de que a pinta da páxina mudou bastante. Agora ten "entornoW." E xa sabedes que non é entorno Güíndous. Tampouco ten nada que ver con Bush.

A foto en concreto ten catorce anos e medio, é do "stage" ;D.

Os que non a vexades logo perderedes a ocasión, é probable que a semán que ven a mudemos outra vez.

Grazas tamén polo almaceamento da imaxe.

Agholá vos guste.

Confírmase a cea

GRANDES NOVAS

Confírmase a nova adiantada por este mesmo blog, sempre na primeira liña da información, coma unha vella porteira.

Será este venres 6 de Xaneiro se a autoridade non o impide, no Rei do Frango, as 22:00 (sincronizade os reloxos, mais tende en conta que a hora non é fixa de todo ainda). E poida que haxa un menu pechado arredor dos 18€. Coma confirmación é algo cutre, pero o importante é que se vai facer, ¿non é?

Pola anterior cea que nos tocou en sorte as expectativas están moi altas.

Esta foto non ven moito ó caso, pero buscaba na rede unha foto que fixera alusión á paparota do ano pasado e atopei isto...


Ollade para o Arguiñano da esquerda,


¿vera algo con esa pucha?


Nós, vémonos o venres.



¡Levade cámara, que apodrezo ca envexa desta foto sen igual!

¡Coma se non me coñeceras!

Pregúntame voloi nunha aportación: "serás capaz de escribir con frecuancia suficiente para que non nos cansemos de visitar un blog estático?"


Tamén, meu, ben parece que non me coñeces.

Claro, como ainda nos presentaron o mes pasado...

É unha cousa ben sabida que empezo sempre con moita forza que despois esmorece case con igual rapidez que empezou.

¿É bo? ¿É malo?...

É verdade.

Canto durarei desta volta. Non o sei. Aí está o conto.

Abofé que tentarei que dure, e... ¿quen sabe? Sempre podo cambiar.

Cambio de ano axitado.

Xa me esquecía de vos contar o que pasou na noitevella.

Comenzou ben a cousa na cea, moi boa.

Despois fomos a un novo sitio que hai por aquí a ver que tal...

Contabamos con sermos dez ou quínce e ó final fomos seis ou sete.

Contabamos con cen ou cento cincuenta persoas na festa e estabamos pouco mais de trinta.

Contabamos ca típica música merdenta e pachangueira de fin de ano (ese Georgie Dann, ese Boney M, grandes clásicos de sempre) e apareceu un dillei calvo cheo de tatuaxes.

Contabamos cunha festa chea de xente bébeda e atopamos unha festa chea de xente enfariñada. (Parecía que os únicos pailáns que íamos ó baño a mexar eramos nos)

Cando xa ó fin marchamos (e iso que apoquináramos 40€ para beber toda a noite, pero aquilo non se podía aturar mais) fomos no coche de Jesús.

Jesús é un rapaz moi simpático que non coñecedes, aquel día levaba bastantes copas. De feito, eu diría que debía ter unha impregnación alcoholica no alento de 0,60 ou 0,61. E, por se fora pouco, decidíu saltar un semáforo.

Non pasaría nada, porque o fixo amodo e vendo ós que viñan, pero claro, tanto mirar os lados non veu no retrovisor un coche cun rotulo que decía

entón, eles que si o viran, encenderon unhas luces porque xa se decataran de que el non os vira a eles.

Despois dun ratiño de colegeo agardando pola furgoneta que fai o control de alcoholemia confirmouse o que xa eu sospeitaba. Nada, 0,61. Ainda non sabemos de canto vai ser a receita, pero polo que poida vir xa foi anotando numeros do teletaxi, que parece que lle vai facer falla.

O que foi gracioso é que eu tamén soplei para poder levarlle o coche e que non llo levara a grua.

Ceara con viño, tomara un chupito de Whisky (Chivas Royal Salute 21 anos) e catro gin tonic e dei 0,23. Non sei si é que trasego moito, que o mexara todo ou que estaba tan bebedo que non contei ben o que bebía.

A noite rematou cedo. Non o pasamos moi ben, espero que vos sí que o pasarades ben lendo isto (que menudo rollo foi)

Boas novas

Xa vedes que aposto forte polo blog publicando primeiros planos da miña cara e todo. Sacrificando a miña intimidade e anonimato. (se non o credes mirade a data)

A foto non está recortada, e ó fondo pódese adiviñar en que local foi sacada a foto. Primeira e única vez que estive en aquel local.

Poño esta foto porque foi unha gran xuntanza aquela. E unha sorpresa inesquecible. ¡Que ben o fixeron aquel día! Pois ben, Marta Lonso anda argallando unha cea para a noite do día 6 de xaneiro, non é unha festa polo cumpreanos dos xemelgos (esa xa virá á semán seguinte), é unha cea de reagrupación para os emigrantes mais ou menos lonxanos.

Se queredes mais información chamadea por telefono e xa ela vos dirá como vai o tema.

Vémonos aló.